7 jaar terug dacht ik dat ik bizarre kerstdagen had, toen wisten we dat het de laatse met mijn moeder zouden zijn, ze had op dat moment namelijk nog maar anderhalve maand.....
Toen we dit jaar hoorden dat mijn vader niet lang meer had, hoopte ik dat we iig de kerst met elkaar door konden brengen.
Dat was ons helaas niet gegund, dus konden de kerstdagen en Oud en Nieuw me geen ruk schelen.Kerstavond All you need gekeken, dus was al jankerig, daarna belde Beste Din, en hadden we een lang gesprek, na heel lange tijd.Uiteindelijk heb ik vreselijk gejankt, wat goed was, het moet er toch een keer uit.
Beste Din was geduldig, troostte en jankte mee, en uiteindelijk (uren later) hingen we toch nog lachend op.
Dank je wel XXXXX
Het gevolg was dat de kerstbrunch die ik voor de kids in gedachten had, een kerstlunch werd ;-)
En dat ik met giga-dikke ogen en een hoofd als een kapotje aan tafel zat, maar wel met tien kilo minder last........
Kids togen naar buiten en ik had aan zussie beloofd om voor tweede kerstdag een taart te maken.
Ben er uren mee bezig geweest, en uiteindelijk heb ik de hele dag in pyjama gezeten :-)
s'Avonds het ultieme kerstdiner, ieder een bakje slaatje, ieder een bladerdeegbakje met ragout, stokbrood met kruidenboter en gehaktballetjes met pindasaus uit blik!
Tweede Kerstdag hebben kids en ik het dus bij mijn zusje en vriend "gevierd", met een lach en een traan, koffie met taart ;-) en uiteindelijk lekker eten laten bezorgen.
Het was gezellig, en we hebben weer een mijlpaal overwonnen, de eerste kerstdagen zonder ouders, zonder familie at all.....
En we weten "Together were strong" !!!
Hieronder mijn allereerste (Kerst)taartje,
Zoals je ziet heeft het een poosje niet geregend, daar de modder wat gebarsten is ;-)
Oud en Nieuw heb ik alleen met m'n kinderen "gevierd".
Kids waren buiten met vuurwerk bezig :-s, en ik heb toen nog maar een taartje gemaakt.
Ondertussen het concert van Marco Borsato luisterend.
Mijn Nieuwjaarstaartje;
Creatief ben ik dus wel geweest ;-) zij het op een ander/nieuw spoor...
Nu zijn wel alweer een paar weken in het nieuwe jaar en probeer ik creatief om te gaan met de dood van mijn vader, en het feit dat ik verder moet zonder ouders.
Dat gaat met vallen en opstaan, vaak denk ik, oké nu gaat het super.
Maar dan 's Avonds moet ik toch weer huilen, dan overvalt het verdriet me.
Het komt allemaal wel een keer goed, maar het heeft tijd nodig.
Langzaamaan krijg ik ook weer zin om achter de naaimachine te kruipen.
Mijn eerste doelen zijn; een PTT posttas voor mezelf, een sporttas voor Lisa en een schooltas voor Lisa.
Ga ik eindelijk mijn nieuwe machine uitproberen ;-)
Want na bijna twee jaar ellende met mijn Pfaff 2038, heeft Beste Din het voor elkaar gekregen dat ik hem (met bijbetaling) kon omruilen voor een Pfaff ambition 1.0.
Helaas was de dealer niet zo heel erg begripvol meer als toen ik de 2038 kocht:-(
Maargoed, ik hoop dat de ambition wel doet wat hij moet doen.
En om eens positief te eindigen, over een kleine anderhalve week ben ik na drie jaar uit de schuldsanering!!!!
Liefs, Bren
